Նորագյուղ և կիլիկիա քայլարշավ

Այսօր մենք գնացինք քայլարշավ դեպի նորագյուղ և կիլիկիա թաղամասեր: Ամբողջ ճանապարհին Հայկը ապահովում էր ուղիղ եթերը և տեղեկացնում մանրամասներ: Ճանապարհը անցանք քայլքով, որը տեվեց մեկ ժամ իսկ մեքենայով կտեվեր տասնըհինգ րոպե: Ճիշտն ասած՝ ճանապարհին մրսեցինք: Ճանապարհի ընթացքում մեզ միացավ ութերորդ դասարանիցի Առաքելյան Դավիթի մայրը՝ ընկեր Լիլիթը: Ես շատ տպվորված եմ Նորագյուղի մարդկանցից, որովհետև այնտեղի մարդիկ շատ բարեհամբյուր և հյուրընկալ էին: Նրանք մեծ հաճույքով պատասխանեցին մեր հարցերին:  Ես շատ տխրեցի տեսնելով այնտեղի պայմանները: Ձմռանը շատ դժվար էր մարդկանց համար, որովհետև տունը տաքացնելու պայմասնները շատ քիչ էին: Բոլոր տների մոտ շներ կաին և ամբողջ ընթացքում մեզ հանգիստ չտվեցին՝ անընդհատ հաչում էին: Բոլոր տներում վառարան էին վառում, որպիզի տաք լիներ և այդ ծխի հոտը տարածվել էր ամբողջ բլուրով մեկ: Շատ տների անցումնները այնքան նեղ էին, որ գրեթե անանցանելի էին: Նրանց խնդիրները կրկնապատկվում էին ձմռանը: Փնտրեցինք ինչ-որ հետաքրքիր արվեստանոց կամ շինություն, բայց չգտանք: Ասացին երգիչներ կան, բայց այդպես էլ չհանդիպեցինք: Մի խոսքով ես տխուր եմ և մտահոգված, որ երևանում կան նման խնդիրներով մարդիկ: